Bir Mühendisin İstikrarlı Hayalleri

Masa Sergisi #3

 ‘Mukavemetinden doğan Form kadar zarif bir şey olamaz.’
-Eladio Dieste

Bu sergide sizleri mühendislik pratiğim içinde gerçekleştirdiğim bütünsel ve sürdürülebilir tasarımları/detayları/projeleri, yapısal mühendisliğimin gramerini oluşturan 4 malzeme ve buna bağlı teknik-teknolojiler üzerinden birlikte yeniden okumaya davet ediyorum.

New York öğretileri, özellikle, Columbia Üniversitesi'nde öğrendiğim ve yapısal sanatçıları tanıtan, formun en zarif biçiminin mukavemetten geldiğini gösteren hocalar, Leonardo Da Vinci'den ve antik dünyadan etkiler; yaratıcılık ve tekniğin aynı kap içinde eriyebileceğini söyleyen tüm okumalar, dostlar, bir başka polymat: Atatürk…Peter Rice ve diğer yaratıcı yapı mühendisleri,  Estetik-Sağlamlık-Fonksiyon-Ekonomi diyen Vitrivius ve benzer kanallardan gelen ilhamlar benim hep yolumu aydınlatmıştır. Belki de bu ışıkla mimari ve mühendisliğin bir bütün olduğu zaman akıl ve değer yarattığını mesleki pratiğimde kolaylıkla gördüm. 

Bugün yalınlık, dürüstlük, ekonomi, kalkınma, tektonik, off-site üretim, karbon minimalizasyonu, sahte-kaplama üretimden kaçış, tekniğin estetiği gibi kavramları Mühendislik = Mimari = Bütünsellik = Sürdürülebilirlik formülü ile özetleyebiliyorum. İşte bu yüzden, bir yapının inşası bittikten sonra görünmez hale gelen “oluş süreci”ndeki detayları içeren bu sergi ile hem bu özet formülün izini sürmek hem de arkasındaki akıl ve yaratılan değerin emeğini görünür kılmak için sizlere “tersten perspektif” sunmaya gayret ettim.

Yaratıcı strüktürlerin izinde, birlikte daha sürdürülebilir ve zarif bir geleceğe doğru adım atmak dileğiyle.